این روزا نمیدونم چرا همه اطرافیانم یه حال و هوای دیگه ای دارند

خودمم حالم خوش نیس……دلم گرفته……خیلی گرفته

به هرکی نگاه کردم یه جور حالش گرفته بود………………

مهتاب که هر روز وبش به روز بود حالا شاید هفته ای …

امروزسالگرد اولین آشنایی مون بود پارسال مثل امروزباهم آشنا شدیم وبعدخاطره های قشنگی روباهم گذروندیم همیشه با خودم میگفتم امروز رو هیچ وقت فراموش نمی کنم خاطرات شیرین رو مگه میشه فراموش کرد؟همیشه میگفتم سال دیگه مثل امروزیه جشن کوچیک …

چگونه امیدوار بمانم وقتی درهای باز را به رویم میبندند؟

چه سان انتظار بکشم وقتی که میدانم بازگشتی نیست؟

چگونه وعده سبز شدن را به زمستان بدهم وفتی باران بهار دست یافتنی نیست؟

چرا گریه نکنم وقتی این بغض را …

سلام دوستای ناشناخته من……….می خوام یه خورده باهاتون در دو دل کنم داشتم فکر میکردم چه اسمی رو برای وبلاگم انتخاب کنم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

هرچی گوشه گوشه ذهنمو دنبال گشتم چیزی جز تنهایی پیدا نکردم…….تنهایی……تنهایی……تنهایی……

از زندگی فقط تنهایی نصیب من …

شاید بدانی…

ای دوست که به کوی ما سر میزنی

چشمان من به حرفهای تو باقیست

نگو از رفتن نگو از نشنیدن نگو….

تو از کدامین کو ما ایی بگو تا سر به همان جا بزنم

گر دلت هوای مارا …